AH, AYASOFYAM!

Ahyed HÂLİDÎ

Fâtih’in tuğrasısın Fetih’de Ayasofya!
Fâtih’se, hadîslerle emredilen Dünyâ’ya…
Kök mahrûmu öyleyse, kusmalıydı müzelik;
Vakfın tahrîble batıb la’net ve bedduâya...

Bu ne acı hicrân ki, çapı fezâlardadır;
Hayır, belki son asır Moğol nâralarıdır!
Palikarya fâşetse, ruznâmeye gelecek;
Gebe yaşayanların, neyse o suçlarıdır...

Sen ağla Ayasofya! Gözyaşındır Marmara!
Sultanahmed de hasret, hakîkî ezânlara!
Yarasalar yukardan, karanlığı dokurken;
İnilemez satıhdan, derindeki sırlara...

Sabret ve sık dişini, sırra (rehinsin) şimdi!
Kölelerine haçlı, böyle saltanat verdi!
İlelebed pâydâr bir zulüm aslâ olamaz;
Sabret, dedirtir Mevlâ: “Bu vahşet de devrildi!”


________________________________

27. Ramazan 1408

Cum’a 13. Mayıs 1988 Jülich/GERMANY

(Sitemizdeki ilk intişâr târihi: 20.12.2011)