KANÂAT TÜKENMEZ BİR HAZÎNEDİR

“Kanâat tükenmez bir mal ve fenâ bulmaz bir hazînedir.”

(Tirmizî, Künûzü’l-Hakâik)

İzâh: Kanâat, mutlaka az ile iktifâ edib atâlet içinde yaşamak değildir. Kanâat kısmete râzı olmaktır, harîsâne müsrifâne hareketlerden kaçınmaktır. İhtiyâç miktârı şey ile iktifâ edebilmektir, vâridât ile masâriflerin arasını tesviye eylemektir, ülfet edilen şeylerin bulunmadığı zamanlarda sükûnet göstermektir. Böyle bir hâl ise sâhibini huzûr-i kalbine vesîle olur, cemiyet hayâtında ihtirâsların arazlamısına yardım eder.

Filhakîka kanâatkâr olan bir zât, dâimâ huzûr ve ferâh içinde yaşar, ona buna muhtâç olmayıp şerefini güzelce muhâfazaya muvaffâk olur.

«Fârikun küllü zi hırsın, ganiyyün küllü men yakna’.»

«Hudâ ayırmasın bir kimseyi her giz kanatten.»

[500 HADİSİ ŞERİF, ÖMER NASÛHİ BİLMEN, 265. Hadîs-i Şerîf, Sh;176]