BİLGİLİ ÇOCUK

Ahyed HÂLİDÎ

 

Rabbim Allâh Azze, O’dur yaratan,

İns ü cin ve kâinât, hep yaratılan…

 

Yaratmak O’na has, insan yaratmaz,

“Yaratır” diyenler Allâh tanımaz!

 

Canlıyı cansızı, güneşi ayı,

Allâh’ım yaratdı, nice dünyâyı…

 

Herşeyde görülür, sonsuz hesablar,

Sonsuz ilim ister, bunca nizamlar…

 

İşte, mâsivâyı bunca hesabla,

O’dur yaratan hep, şer ve hayırla!.

 

Bütün bu mahlûkât, delîl Hâlık’a,

Vâcibü’l-vücûd ki, bir tek Rabb halka!.

 

Biz çocukları da besler, büyütür,

Sonsuz ni’metlerle hayât sürdürür…

 

Artık nasıl olur, O dinlenmesin!

Mülkünde yaşansın da, sevilmesin!.

 

O’nun kânûnudur en iyi kânûn,

Diğerleri bâtıl, sapanlar mecnûn…

 

Dînim İslâm benim, kitâbım Kur’ân,

Muhammed Mustafâ Rasûl-i Zîşân…

 

O’na selâm olsun, O Peygamberim,

O’nu cânımdan da, pek çok severim!

 

O’na inanmadan, olmaz seâdet!

O’nu dinlememek, sonsuz cehâlet…

 

“Rasûlümdür” deyib, Allâh gönderdi,

Kâinât dirildi, varlık sevindi…

 

O’nu tam sevmeden Allâh sevilmez,

O’na uymayanlar insan bilinmez!.

 

O’dur insanlara gerçek nümûne,

En hakîkî mürşid, yüce beyyine…

 

Büyükler büyüğü, en büyük insân,

Eşsiz kurtarıcı, Hakk’dan kumandan…

 

“En hayırlı asır, benim asrım!” der,

“Üç nesil” buyurur, şanlı Peygamber…

 

Sahâbîleri de, yıldız insanlar,

Her biri mukaddes, O’na lâyıklar…

 

Tâbiîn gelirken, ashâb sonrası,

Tebe-i Tâbiîn, bunun bağlısı…

 

Müctehid İmâmlar gelir sonra da,

Dîni bırakmazlar, binlerce zorda…

 

Nice bin cehd koyar, fıkhı ortaya,

Mukaddes kânûnlar, nûrdur dünyâya…

 

Kitâb, Sünnet, İcmâ’ ve Kıyâs ile,

En sağlam temeller, şer’î edille…

 

Rasûl emâneti bu yolla gelir,

İşte Ehl-i Sünnet, bu Hakk’a denir…

 

Yolum Ehl-i Sünnet Ve’l-cemâatdir,

Cemâatsiz ölmek, câhiliyyetdir…

 

01.04.1993 J.- W. (tt)