“Sabır, Cennet’in hazînelerinden bir hazînedir.”
(İmâm Gazâlî, Künûzü’l-Hakâik)
İzâh: Sabır, acıya katlanmak, tab’a gayr-i mülâyim olan hallerde bilâ ıztırâr mukâvemet etmek demektir. Sabır acı ise de semeresi tatlıdır. Binâenaleyh insan sabırlı olmalıdır. Sabırlı bir kimse hakîmâne bir tarzda hareket eder, takdîr-i ilâhîye râzı olur, bunun netîcesinde de bir takım tehlikelerden kurtulur, büyük muvaffakiyetlere erer.
«Sabırdır ukte küşayi hergâr»
«Erişir sabrile subha şebitar»
Mamâfîh müdâfaası mümkün, ta’mîri gayr-i kâbil olan bir haksızlığa tehammül, sabır değil, bir meskenettir.
[500 HADİSİ ŞERİF, ÖMER NASÛHİ BİLMEN, 212. Hadîs-i Şerîf, Sh;143, 144]