RU’YET-İ HİLÂL

Ahyed HÂLİDÎ

Haçlı nasıl hançerse, o mukaddes Hilâl’e,
Kör de “hesâb” der bakmaz, hiç ru’yet-i hilâle!
Şer’i, şerre uyduran diplomalı yobaz da,
Ne âyet, hadîs tanır, tutunamaz helâle…

Kimi tâğûtdan korkar, kimi ona gebedir!
Kimi münkir, mezhebsiz, kiminde nefs köpekdir!
Müctehidîne atıb, Hakk’dan dönen mürtede;
Teknik şimdi tâğût-put.. İbrâhimler nerdedir?.

İctihâda mesağ yok, mutlak mevrîd-i nasda,
Ham yobaz fıkha düşman, her partisi bir sazda!
Aşşağılık hissiyle (rasad-hesab) fetişdir;
Kitâb, Sünnet, İcmâ’la, sâbit olan bir farzda…

Bahriye ve Kandilli, Garb da farklı takvimde!
Körler görmez bunları, perde kat katdır gözde!
Ondört asrın kânûnu, alınmazken hiç kâle;
“Hakk’la muâraza!” der, buna ehl-i ilim de…

Dîni içden yıkarken münâfıklar pusuda,
Ne tâğûtdan vazgeçer, ne de Hakk’dan dünyâda!
Bir de (parti) putuna başlayınca kölelik;
Dîn-diyânet mi kalır, akıl şeytanken başda…

________________________________

Jülich

(İntişârı: Haziran 1990)