HADÎS-İ ŞERÎF MEÂLİ:
“Münâfığın alâmeti üçdür: Söylediği zaman yalan söyler, va’dedince sözünde durmaz, kendisine emniyet edilince de hıyânetde bulunur…” (10)
(Buhârî, Müslim, Tirmizî, Camiü’s-Sağîr)
Münâfıkda alâmet üçdür demiş Peygamber!
O süflîyi isbâta, kâfî bu üç alâmet:
Birincisi yalandır; söylerse yalan söyler,
Rûhundaki çakıldak şeytana verir hayret…
Gözü küllemek için her lâfında fırıldak!
Eğri büğrü gitmezse, rahat etmez mel’anet!..
Yalanının mumu da, yatsıya dek yanarak;
Ele verir hep onu, mumyalanır rezâlet!.
İkinci alâmetse, hulfetmekdir va’dinde!
Sû-i isti’mâl eder gördüğü emniyeti!
Aldatdıkca zevklenir, çamur akar gönlünde;
Öyle mülevvesdir ki, fitne kusar niyeti…
Son alâmetse onda, emânete hıyânet!
Ne Allâh’dan korkar o, ne vicdân der utanır!
Ne ahlâk edeb tanır, ne zerrece diyânet;
Hırsızlığı iblisin içini bulandırır!..
Ahyed HÂLİDÎ
16.6.1993 J.