Kâr-Zarâr
23 Ocak 2012

KORKUM…

Ahyed HÂLİDÎ

 

Korkuldukca korkmak, en abes korkum!
O ne kadar varsa, yokluğa mahkûm!..
Bu korku ki vehim, dipsiz uçurum;
Biri gider, biri, başlatır hücûm…

Yaradan yaratmış, korku bir gerçek!
Ona karşı çıkan, boşdur her emek!.
Korkuyu, korkutan bir korku gerek;
Öyle bir korku ki, o dolsun yürek..

İşte o korkuyla, korku bitmeli!
Bu korku, korkuyu imhâ etmeli!
Kendisinden, sevgi, aşk da gelmeli;
Beni, bir eritib, bin diriltmeli

Bir korku ki işte, bu olsun korkum!
Korkuları silsin, o kalsın ma’sûm!
Takvâ” densin ona, kuşansın mazlûm;
Kula: “Hakk!” dedirtsin; Hakk’aysa: “kulum!..

______________________________________
28.6.1993 J.-16.12.1994 W.
(İlk intişârı: 23.12.2011)

1 Comment

  1. vefakar dedi ki:

    Allah korkusu ne güzel ifâde edilmiş…
    Yüreklerde taşınması gereken asıl korku…
    Diğer bütün korkuları, evhâm ve vesveseleri yok eden korku…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir