Korkuldukca korkmak, en abes korkum!
O ne kadar varsa, yokluğa mahkûm!..
Bu korku ki vehim, dipsiz uçurum;
Biri gider, biri, başlatır hücûm…
Yaradan yaratmış, korku bir gerçek!
Ona karşı çıkan, boşdur her emek!.
Korkuyu, korkutan bir korku gerek;
Öyle bir korku ki, o dolsun yürek..
İşte o korkuyla, korku bitmeli!
Bu korku, korkuyu imhâ etmeli!
Kendisinden, sevgi, aşk da gelmeli;
Beni, bir eritib, bin diriltmeli…
Bir korku ki işte, bu olsun korkum!
Korkuları silsin, o kalsın ma’sûm!
“Takvâ” densin ona, kuşansın mazlûm;
Kula: “Hakk!” dedirtsin; Hakk’aysa: “kulum!..
______________________________________
28.6.1993 J.-16.12.1994 W.
(İlk intişârı: 23.12.2011)
1 Comment
Allah korkusu ne güzel ifâde edilmiş…
Yüreklerde taşınması gereken asıl korku…
Diğer bütün korkuları, evhâm ve vesveseleri yok eden korku…