Beşerin sisteminde olamaz İslâmiyyet,
Yıkdılar dîn binâmı, tam silindi imâmet!
Ne âile, ne nikâh, âdâb-ı muâşeret;
Ne elifbâ, ne dergâh, ne cihâd ve ticâret…
Onbeş asır evvelin, yoksa îmânı bizde,
O zaman nedir kalan, Hakk adına kalblerde?
Benzemişsek ağyâre, fark yok ise hâllerde;
Eriyib bitmişiz de, yok olmuşuz heykelde!
…………………………………………………………….
Dînimin her tersini, çaksalar beynimize,
Allâh’ın Sevgilisi, mührolmuş gönlümüze!
Ne halk ne de başkası.. görünmez gözümüze;
Ölsek de ters düşmeyiz, ashâba-dînimize!
Sahabî hayâtıdır, en önde önümüzde!
Uzaksak da o asra, yaşarız kalbimizde!
Yırtmışız bu zemânı, “redd” yazar sînemizde;
Dönersek kahpe bilib, çiğnesinler bizi de…
Geliş birdir cihâna, değmez ömrü hebâya,
Yağmur olub yağsa da, sabrederiz belâya!
Herkes herkesden azmış, tapınırken safâya;
Bizim, bizden içerde, buğzumuz var dünyâya…
Kemmiyeti yıkmışız, bize biz gerek HAKKÇA,
Yoldan çıkmış bir dünyâ, şirke batmış saptıkça!
İnsan insana tapdı, HAKK’dan uzaklaşdıkça;
Cemaat tek çâremiz, delillere baktıkça!
Ahyed HÂLİDÎ
5.11.2020 Yal. (20. R.Evvel.1442)