Akrâ b. Hâbis [1] Rasûl-i Ekrem’in Hz. Hasan’ı öptüğünü görünce:
– Benim on tâne çocuğum olduğu hâlde, hiç birini öpmedim. dedi. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem:
–Merhamet etmeyen, merhamet olunmaz, buyurdu.
***
Bir gün Resûl-i Ekrem minberde iken, Hz. Hasan’ın düştüğünü gördü. Hemen minberden inerek onu kucağına aldı ve:
“Muhakkak sizin mal ve çocuklarınız fitnedir.” (64-Teğabun:15) Âyet-i Celîlesi’ni okudu. [2]
Abdullah b. Şeddâd [3] şöyle demiştir:
“Resûl-i Ekrem Namâz kıldırırken secdeye gittiği sırada Hüseyin (R.A.) gelerek boynuna çıktı. Herkes secdede olduğu için, olandan kimsenin haberi olmadı. Resûl-i Ekrem uzun süre secdede kaldı. Hattâ bâzıları bir emr-i Hak vukûundan şüphelendiler. Namâzı bitirince, Ashâb:
-Ya Resûlallâh! Bu secdeyi çok uzattınız, hattâ biz, bir şey’ mi oldu diye çok korktuk, dediler. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem:
-Secdede iken torunum omuzlarıma çıktı. Gönlü oluncaya kadar onu atmağı uygun görmedim bundan dolayı secdeyi uzattım, [4] buyurdu. Bu hadîsten istifâde edilen hükümler şunlardır: Kulun Allah’a en yakın olduğu yer, secdedir. Böyle olduğu hâlde secdede fazla kalmıştır. Ayrıca çocuğa şefkat, iyilik ve ümmetine örnek olmak gibi mes’elelerdir. Yine Resûl-i Ekrem şöyle buyurmuştur:
“Çocuk kokusu, Cennet kokularındandır.” [5]
Kaynak: [ Hüccetü’l-İslâm İmâm Gazâlî, (Mütercim: Ahmed Serdaroğlu) İhyâu Ulûmi’d-Dîn, cilt 2, sh: 552-553, Baskı 1973, Bedir Yayınevi ]
_____________________________________________________________________
[1] Müellefe-i kulûbtandır ve Temimîdir.
[2] Sünen sâhibleri Büreyde’den rivâyet etmişlerdir. Tirmizî, hasen ve garib olduğunu söylemiştir.
[3] Medîneli olup annesi müslümandır. Tâbiînin ileri gelenlerinden ve sikadandır.
[4] Neseî, Abdullah b. Şeddâd’dan rivâyet etmiştir. Ayrıca Hâkim de rivâyet etti ve Buhârî ile Müslim’in şartlarına göre sahih olduğunu söyledi.
[5] Taberânî “Sağîr” ve “Evsât”ında; İbn Hibban “Zuafâ”da İbn Abbas’tan rivâyet etmişlerdir.
(İntişârı: 15.09.2017)