“Münâfığın alâmeti üçdür: Söylediği zaman yalan söyler, va’dedince sözünde durmaz, kendisine emniyet edilince de hıyânette bulunur.”
(İmâm Muhammed Buhârî, İmâm Müslîm, Tirmizî, Câmiu’s-Sağîr)
İzâh: Binâenaleyh bir şahsın münâfık olduğunu isbât için kendisinde bu üç alâmetin bulunması kâfîdir. Çünki ciddi bir müslümân yalan söylemez, va’dine muhâlefette bulunmaz, kendisine gösterilen emniyeti sûiistimâl etmez, Allâh’dan korkar, vicdânından utanır, öyle diyânete, ahlâka muhâlif şeyleri irtikâb edemez. Bu güzel İslâm terbiyesi bulunmadığı takdîrde ise öyle birçok gayr-i ahlâkî hallerin mütemâdiyen görülmesi istib’âd olunamaz.
[500 HADİSİ ŞERİF, ÖMER NASÛHİ BİLMEN, 10. Hadîs-i Şerîf, Sh;10]