ASHÂB…

Ahyed HÂLİDÎ

Sahâbîdir Rasûlde,
Fedâ eden cânını…
Arz görmedi fevkinde;
Ebûbekr’in sıdkını...

Sıddîk-ı Ekber o ki;
Habîbullâh refîki...
Ümmetinse şefîki,
Verdi bütün mâlını...

Hakk’dandır hilâfeti,
Hem, ekmel velâyeti...
Tamdır, Hakk kurbiyyeti,
Yazamam etvârını...

Selâm son Peygamber’e!
Selâm tüm nebîlere!
Selâm Ebûbekire!
Hepsi buldu câhını...

*

Ve Fârûk-ı A’zam da,
Kırkıncıydı Hakk yolda!
Şecâatı bu yolda,
Parlatdı îmânını...

O Ömer ki âdildi,
Devletleri titretdi…
Hem îmâna getirdi,
Acem kumandânını...

Selâm halîfelere!
Selâm âdil Ömer’e!
Selâm tüm şehidlere!
Hepsi buldu yârını...

*

Zinnûreyn’e gelince:
İffetiyle melekce...
Yürür arzdan şehîdce,
Kur’ân saklar kânını...

Şeci’ Ali dördüncü,
İlm ü seyfdedir gücü,
Muhâribdir ve sözcü,
Kırar dîn düşmânını...

Ehl-i beyt, baş tâcımız…
Ezvâc, orda ânamız...
Nesl-i kutsî, cânımız…
Döktüler kanlârını...

*

Selâm şehid Osmân’a!
Selâm Hakk aslanına!
Selâm Hakk ordusuna!
Verdiler canlârını...

İlk üç’e çıkıp diller;
“Hâlleri gasb!” deseler!
Bu iğrenç hakâretler,
Söker ferd îmânını...

Ashâb dostu dostumuz,
Budur Hakk’ça yolumuz,
Dâlle vâcib buğzumuz,
Kır, takiyye tâsını!..

Selâm, şeyhaynımıza,
Selâm hulefâmıza,
Selâm, Hakk yolcumuza,
Sev, Rasûl yârânını...

*

Cemel-Sıffin erinin,
İctihâddır temelin…
Bütün sahâbîlerin,
Öperiz ayâğını...

Âişe vâlidemdir,
Dil uzatan kâfirdir…
O, mutlak afîfedir,
Âyet sildi yâşını...

Muâviye ashâbdan,
Vahye kâtib bil Hakk’dan.
Hissesi var Furkân’dan,
Aldı Hakk rızâsını...

*

Selâm vâlidelere,
Selâm seyyîdelere,
Selâm sahâbîlere,
Çiğnetmem haklârını...

Sevmeyen sahâbîyi,
Sevemez son Nebî’yi...
Sahâbînin herşeyi,
Taşır Hakk bey’atını...

Sahâbî bırakılmaz,
İstisnâ da yapılmaz,
Dâll gürûhla sapılmaz,
Yâr bildim tamâmını...

Mahrûm kılma ey Rahmân!
Ashâbla haşrımızdan…
Ve şefâatlarından,
Yaparız bayrâmını...

Selâm Rasûl yârına!
Selâm ashâb dostuna!
Selâm sünnî ıhvâna!
Ki… yazdım kârlârını...
_____________________

4.9.1985 J
61 Hicâz (tt)